Geschiedenis, cultuur, bevolking van de Filippijnen

Geschiedenis

De Filippijnen werden in 1521 ontdekt door Spaanse conquistadores die de paradijselijke eilanden bewonderden die ze na vele dagen zeilen zagen. Ze noemden de eilanden naar St. Lazarus. Later werden ze vernoemd naar koning Filips. Het aantal eilanden in de Republiek Filipijnen is 7102. Sommige hebben geen naam.

Als je Filippino's vraagt naar de oorsprong van de Filippijnse eilanden, hoor je een mooie legende. Er staat dat er lang geleden land was, alleen lucht en water. Op een dag vloog er een enorme vogel over de zee. Het had al vele dagen gevlogen en wilde rust vinden. Er was een eiland in de buurt van honderden mijlen. De vogel besloot de zee met de lucht te verbinden in de hoop op een wonder. De zee liep hoog en probeerde de hemel te bereiken. De lucht dreigde, verzamelde wolken en werd lichter. De strijd kon langer duren, maar de lucht was bang voor golven die hem bijna bereikten en gooide een handvol land naar de zee. Het land veranderde in duizenden eilanden en golven beginnen tegen hen te slaan die niet hoger kunnen komen. Zo zagen de Filippijnen eruit.

De geschiedenis van de Filippijnen telt tienduizenden jaren. Zo verschenen hier meer dan 30 duizend jaar geleden de eerste mensen. De Filippijnen ondergingen verschillende bevrijdingsopstanden en kolonisatiepogingen. Spanjaarden waren de eersten, zij werden gevolgd door Amerikanen die Filippino's hielpen de Spaanse macht af te werpen, en zoals te verwachten was, voelden de Filippijnen zich onder Amerikaanse macht. De laatste poging werd gedaan door Japan, dat twee jaar lang de macht over de eilanden overnam. Veel dingen zijn veranderd sinds die tijd en ze hebben tegenwoordig democratie. Geen enkele leider van de Filippijnen heeft zijn volk echter nog grote rijkdom gebracht.

Geografische locatie en klimaat

De Filippijnen liggen in het westelijke deel van de Stille Oceaan tussen het noordelijke deel van het eiland Borneo en het zuidelijke uiteinde van China. De grootste eilanden zijn Luzon en Mindanao, die ongeveer een derde van de Filippijnen beslaan. De hoofdstad van de Filippijnen, Manilla, ligt op Luzon. Andere grote eilanden zijn Palawan, Negros, Panay, Samar, Leite en Mindoro. Slechts ongeveer 2000 eilanden van meer dan 7000 zijn bevolkt. Sommige eilanden zijn echter zo klein dat ze niet geschikt zijn voor een kleine nederzetting van twee of drie huizen. De eilanden zijn van vulkanische oorsprong, het zijn allemaal toppen van de zeeketens. Daarom zijn de eilanden rotsachtig. Tegenwoordig hebben ze nog steeds actieve vulkanen. De bekendste daarvan is Apo.

Interessant is dat communicatie tussen eilanden vaak makkelijker is dan binnen één eiland. Hoge bergkammen scheiden mensen meer dan de zee. Landschappen van alle eilanden omvatten bergen. De eilanden strekken zich uit over 1850 km van noord naar zuid en 900 km van oost naar west. Bergen en water zijn een integraal onderdeel van alle eilanden. Het derde onderdeel van het Filippijnse landschap is bos. Het neemt ongeveer een derde van al het land in beslag. Hier groeien honderden waardevolle bomen. De meest bekende is nara. Het is meer dan 40 meter hoog, het hout is erg sterk. Een andere beroemde boom is lauan, waarvan de bodemdiameter 6 meter bereikt. Degenen die het Filippijnse bos voor het eerst zien, zijn meestal onder de indruk. Zelfs inheemse bewoners nemen altijd een speciaal mes genaamd bolo mee om lianen en andere kiemen te snijden, anders zou het onmogelijk zijn om een stap in het bos te zetten.

Het grootste deel van de Filippijnen heeft een tropisch klimaat, het noordelijke deel heeft een subequatoriaal klimaat. Ondanks dat het tropische klimaat wordt geassocieerd met uitputtende hitte, wordt het hier gematigd door de nabijheid van de zee. De gemiddelde temperatuur gedurende het hele jaar is 23 tot 28 graden Celsius; nultemperatuur is alleen mogelijk in de bergen, maar het gebeurt zelden. De koudste maanden zijn november en december wanneer de temperatuur daalt tot 23 tot 24 graden. In de periode van maart tot mei kan het 35 graden worden. Eigenlijk kan het jaar in twee seizoenen worden verdeeld: het droge seizoen van oktober tot mei en het regenseizoen van juni tot oktober, wat vaak gepaard gaat met sterke tyfoons en aardbevingen.

Cultuur en Bevolking

De bevolking van de Filippijnen is ongeveer 92 miljoen mensen; de meeste van hen behoren tot Austronesiërs. De bevolking valt in etnische groepen, de meest voorkomende zijn Ilocanos, Pangasinans, Tagals, Bicols en Pampangans. De inheemse bevolking van de Filippijnen, Negritos, vormt tegenwoordig niet meer dan 30% van de totale bevolking.

De officiële taal is Filipijns, een mengeling van Engels en Tagal. Bovendien hebben ze tientallen talen en dialecten, de meest voorkomende zijn Tagal, Hiligainon, Ilokano, Waray-Waray, Bicol en Sebuano. Filippino's zijn erg religieus. 80% van de bevolking is katholiek, 10% is protestant, de rest belijdt de islam en het boeddhisme.

De cultuur van de Filipijnen is erg origineel en er kan lang over gesproken worden. Het bevat elementen van zowel oosterse als westerse culturen. De cultuur is ook sterk beïnvloed door de religie: de macht van de katholieke kerk is duidelijk te onderscheiden. Ze hebben verschillende christelijke feesten gevierd met veel geklets. Andere feestdagen zoals nieuwjaar en militaire parades zijn van dezelfde pracht en praal. Fiesta is aparte aandacht waard. Of het nu oorlog, honger of verwoesting is, ze kunnen het feest niet voorkomen. Daarnaast heeft elk eiland en elke stad zijn eigen festival. Zo vieren ze altijd iets in de Filipijnen.

De lokale bevolking is vriendelijk en loyaal tegenover bezoekers. Wat er ook gebeurt, Filippino's vinden de reden voor vreugde. Ze zijn altijd opgewekt en proberen uit elke situatie de weg te vinden. Deze mensen zijn vol energie, dus we kunnen van hen leren. Hoe vriendelijk ze ook zijn, bezoekers moeten hun riten en tradities eren. Over het algemene beeld van Filippino's lopen de meningen uiteen. Sommigen beschouwen ze als lieve mensen, anderen zeggen dat ze gedreven worden door voordeel. Ongeacht deze woorden, Filippino's staan bekend om hun gastvrijheid. Ze behagen hun gasten altijd, vaak op eigen kosten.

Filippino's zijn van nature erg conservatief. Familiewaarden staan voor hen op de eerste plaats. Familie is erg belangrijk voor hen en de houding ten opzichte van oudere mensen verdient respect. Het is bijna onmogelijk om een oude persoon op straat tegen te komen die aan de genade van het lot is overgelaten.

Nationale keuken

De Filippijnse keuken wordt sterk beïnvloed door de geografische ligging van het land. Meerdere zeeën en waterlichamen zijn een onuitputtelijke bron van vis, zeevruchten en onkruid. Tonijn, krabben, weekdieren en garnalen zijn de kleine lijst van traditionele componenten van Filippijnse gerechten. Een ander integraal onderdeel van elk eten is rijst. Ze eten het drie keer per dag met verschillende groenten en zeevruchten. Zeevruchten worden traditioneel gegrild; het kan eerder worden gedrenkt in azijn, sojasaus of kokosmelk. De Filipijnse keuken kan niet verfijnd worden genoemd, het is vrij eenvoudig.

Omdat de Filippijnen een internationale bevolking hebben, bracht elk komend land zijn gerechten mee. Veel ingrediënten waren niet beschikbaar en ze gebruikten analogen of vervingen ze door andere producten. Zo hebben ze varkensvlees, gevogelte en ander vlees. De hedendaagse Filipijnse keuken is zeer divers. Het omvat aangepaste en licht gewijzigde Spaanse, Chinese en Maleisische gerechten. Ondanks zijn eenvoud behoort de Filipijnse keuken tot de wereldkeukens die in veel Europese restaurants worden aangeboden. Dit wordt grotendeels verklaard door de originele combinatie van producten en exotische sauzen die de gerechten een verfijnde en unieke smaak geven.